والدین با بهانه گیری‌ها، غذا خواستن در نیمه شب یا عصبانیت‌ها و گریه‌های کودکان نوپا و یا رنجش از رفتن به مهد کودک یا مدرسه کودک خردسال زندگی کرده‌اند. با این همه چرا کلمه نوجوان باعث نگرانی شده است؟ وقتی در نظر بگیرید که دوران نوجوانی یک دوره رشد شدید است، نه تنها از نظر جسمی، بلکه از نظر عاطفی و فکری، قابل درک است که زمان سردرگمی و آشوب برای بسیاری از خانواده‌ها است. در این زمان است که رفتار صحیح والدین نوجوان نقشی پر رنگ در رابطه‌ی بین آنها ایجاد می‌کند.
علیرغم تصورات منفی برخی از بزرگسالان در مورد نوجوانان، آنها اغلب پرانرژی، متفکر و آرمانگرا هستند. آنها علاقه زیادی به آنچه عادلانه و درست است، دارند. بنابراین، اگرچه می‌تواند دوره‌ای از درگیری بین والدین و فرزندان باشد، اما دوران نوجوانی نیز زمانی است که به کودکان کمک می‌کند تا به افراد متمایزی تبدیل شوند.
بسیاری از بچه‌ها با تغییر چشمگیر در رفتار خود شروع نوجوانی را اعلام می‌کنند. آنها در حال جدایی از مادر و پدر هستند و مستقل‌تر می‌شوند. در عین حال، بچه‌های این سن به طور فزاینده‌ای از نحوه نگاه دیگران، به ویژه همسالان خود به آنها آگاه هستند. از این رو به شدت تلاش می‌کنند تا با آنها سازگار شوند. همسالان آنها اغلب در تصمیم گیری از اهمیت بیشتری نسبت به والدین برخوردار می‌شوند.
بچه ها اغلب در این زمان ظاهر و هویت‌های مختلف را امتحان می‌کنند. به این دلیل این کار را انجام میدهند که بتوانند گروهی را پیدا نمایند که مانند خود آنها باشد. همچنین تغییر را دوست دارند و از تفاوت آنها با همسالان خود آگاه می‌شوند، که گاهی می‌تواند منجر به ناراحتی و درگیری با والدین شود.
سرکشی‌های کوچک در برخورد با والدین
یکی از کلیشه‌های رایج نوجوانیاین است که گفته می‌شود نوجوان سرکش و وحشی است. همچنین او دائماً با مادر و پدر در تضاد رفتاری است. اگرچه ممکن است در مورد برخی از کودکان صادق باشد و این زمان پر فراز و نشیب احساسیبه صورت بدی طی شود، اما این کلیشه مطمئناً نمایانگر اکثر نوجوانان نیست.
هدف اصلی دوران نوجوانی دستیابی به استقلال است. برای انجام این کار، نوجوانان باید شروع به دور شدن از والدین خود کنند. ممکن است احساس شود که نوجوانان همیشه با والدین خود در تضاد هستند یا نمی‌خواهند مثل گذشته در کنار آنها باشند. اما باید دانست که اینگونه نیست. در مقاله پنج نکته ساده و ضروری برای استقلال نوجوان بیشتر بخوانید.
با بلوغ، نوجوانان شروع به تفکر انتزاعی و منطقی می‌کنند. آنها در این سن در حال شکل دادن به قوانین اخلاقی خود هستند. والدین نوجوانان ممکن است متوجه شوند کودکانی که قبلاً مایل بودند برای جلب رضایت وفادار باشند، ناگهان شروع به ابراز وجود خود و نظرات خود می‌کنند و علیه کنترل والدین قیام می‌کنند.
آموزش رفتار صحیح به والدین نوجوان
آیا شما به عنوان والدین به دنبال نقشه راه هستید؟ در این قسمت بهترین نکات ممکن برای راهنمایی والدین نوجوان جمع آوری شده است.
خودتان را آموزش دهید.
کتاب‌هایی درباره نوجوانان بخوانید. به دوران نوجوانی خود فکر کنید. مشکلات خود یا خجالت خود را در زمان رشد زودهنگام یا دیر به یاد بیاورید. منتظر تغییرات خلقی در کودک خود باشید و با بلوغ او به عنوان یک فرد، آماده درگیری‌های بیشتر شوید. والدینی که می‌دانند چه اتفاقی می‌افتد بهتر می‌توانند با آن کنار بیایند. و هرچه بیشتر بدانید، بهتر می‌توانید خود را آماده کنید.
در مورد مسائل جسمی صحبت کنید.
به عنوان والدین نوجوان به سوالات بچه‌ها در مورد بدن، مانند تفاوت بین پسرها و دختران و محل تولد نوزادان پاسخ دهید. اما آنها را با اطلاعات بیش از حد آشنا نکنید. اگر پاسخ ها را نمی‌دانید، آنها را از فردی که می‌داند، مانند یک دوست مورد اعتماد یا متخصص اطفال بپرسید.
یک معاینه فیزیکی سالانه برای سلامت زمان بسیار خوبی برای صحبت در این مورد است. یک پزشک می‌تواند به نوجوان بگوید در چند سال آینده چه انتظاری از بدنش داشه باشد. هرچه دیرتر منتظر بمانید تا این گفتگوها را انجام دهید، احتمال اینکه کودک شما تصورات غلطی ایجاد کند یا از تغییرات جسمی و احساسی شرمنده شود یا از آن بترسد بیشتر است.
هرچه زودتر ارتباطی سالم بین خود و کودک ایجاد کنید. با انجام این عمل شانس شما برای خوب نگه داشتن رابطه بین خود و آنها در دوران نوجوانی بیشتر است. به کودک خود کتاب‌هایی درباره بلوغ بدهید. خاطرات دوران نوجوانی خود را به اشتراک بگذارید. هیچ چیز شبیه این نیست که بدانید مادر یا پدر نیز این مشکلات را تجربه کرده‌اند.
خودتان را جای فرزندتان بگذارید.
اگر نوجوانان می‌خواهند موهای خود را رنگ کنند، ناخن‌های خود را سیاه کنند یا لباس‌های شیک بپوشند، قبل از اعتراض دوبار فکر کنید. نوجوانان می‌خواهند والدین خود را شوکه کنند و بهتر است به آنها اجازه دهیم کاری موقت و بی‌ضرر انجام دهند. اعتراضات خود را برای مواردی که واقعاً اهمیت دارند مانند مواد مخدر و الکل یا تغییرات دائمی در ظاهر آنها ذخیره کنید.
بپرسید چرا نوجوان شما می‌خواهد لباس خاصی بپوشد یا ظاهر خاصی داشته باشد. سعی کنید احساس نوجوان خود را درک کنید. ممکن است بخواهید در مورد چگونگی درک دیگران در صورت متفاوت بودن آنها بحث کنید. بنابراین به نوجوان خود کمک کنید تا بفهمد چگونه به او نگاه می‌شود.
انتظارات را کم کنید.
نوجوانان ممکن است از انتظاراتی که والدین از آنها دارند ناراضی باشند. با این حال، آنها معمولاً درک می‌کنند و باید بدانند که والدین به اندازه کافی به آنها اهمیت میدهند. اگر والدین انتظارات مناسبی داشته باشند، احتمالاً نوجوانان سعی می‌کنند آنها را برآورده کنند. بدون انتظارات منطقی، نوجوان شما ممکن است احساس کند که شما به او اهمیت نمی‌دهید.
مطلع باشید.
سال‌های نوجوانی اغلب زمان آزمایش است و گاهی اوقات این آزمایش شامل رفتارهای خطرناک می‌شود. بحث آشکار درباره موضوعات سخت قبل از اینکه بچه‌ها در معرض آنها قرار بگیرند، به احتمال زیاد آنها مسئولانه عمل می‌کنند. ارزش‌های خانوادگی خود را با نوجوان خود در میان بگذارید و در مورد آنچه فکر می‌کنید درست و غلط است، صحبت کنید.
والدین و دوستان فرزند خود را بشناسید. ارتباط منظم بین والدین می‌تواند به ایجاد یک محیط امن برای همه نوجوانان در گروه همسالان کمک زیادی کند. والدین می‌توانند به یکدیگر کمک کنند تا فعالیت‌های بچه‌ها را پیگیری کنند بدون اینکه بچه‌ها احساس کنند تحت مراقبت هستند.
علائم هشدار دهنده را بشناسید.
مقدار مشخصی از تغییرات در دوران نوجوانی طبیعی است. اما تغییر بیش از حد شدید یا طولانی مدت در شخصیت یا رفتار ممکن است نشانه مشکلات واقعی باشد و نوجوان به نوعی که به کمک حرفه ای نیاز دارد.
اگر رفتار نامناسب بیش از 6 هفته طول بکشد، می‌تواند نشانه مشکل اساسی باشد. ممکن است در طول این مدت انتظار یک یا دو اشکال در رفتار یا نمرات نوجوان را داشته باشید . اما دانش آموز رتبه اول نباید ناگهان شکست بخورد و یا کودک معمولی ناگهان نباید گوشه گیر شود. پزشک شما یا یک مشاور، روانشناس یا روانپزشک می‌تواند به شما در یافتن مشاوره مناسب کمک کند.
مراقب این علائم هشدار دهنده باشید: افزایش یا کاهش شدید وزن، مشکلات خواب، تغییرات سریع و شدید در شخصیت، تغییر ناگهانی در دوستان، افت نمرات، صحبت در مورد خودکشی، علائم مصرف دخانیات، الکل یا مواد مخدر
به حریم خصوصی کودکان احترام بگذارید.
برخی از والدین، ممکن است احساس کنند که هر کاری که کودک انجام می‌دهد جزئی از زندگی آنها است. اما برای کمک به نوجوانان برای تبدیل شدن به یک فرد جوان، باید به حریم خصوصی او احترام گذاشت. با اعتماد شروع کنید. به نوجوان خود بگویید که به او اعتماد دارید، اما اگر اعتماد شکسته شود، تا زمانی که دوباره ساخته نشود، از آزادی‌های کمتری برخوردار خواهد شد.
بر کار کودکان نظارت کنید.
برنامه‌های تلویزیونی، مجلات و کتاب‌ها و اینترنت راه هایی است که از طریق آنها بچه ها به اطلاعات دسترسی دارند. از آنچه می‌بینند و می‌خوانند آگاه باشید. از تعیین محدودیت برای مدت زمانی که در مقابل کامپیوتر یا تلویزیون قرار دارید نترسید. بدانید که آنها از رسانه‌ها چه می‌آموزند و با چه کسانی ممکن است آنلاین ارتباط برقرار کنند.
نوجوانان نباید به طور خصوصی به تلویزیون یا اینترنت دسترسی نامحدود داشته باشند. این فعالیت‌ها باید عمومی باشند. برای این امر می‌توانید از نرم‌افزاهای کنترل کودک استفاده نمایید. نرم‌افزارهایی مانند FamilySafe می‌توانند در این راه کمک بزرگی برای شما باشند. در مقاله 5 راه برای نظارت بر نوجوان خارج از کنترل بیشتر بخوانید.
قوانین مناسب ایجاد کنید.
به عنوان والدین نوجوان باید یک سری قوانین منظم را برای آنها ایجاد کنید. برای مثال زمان خواب برای یک نوجوان باید مناسب سن او باشد، درست مانند زمانی که کودک شما بچه بود. نوجوان خود را تشویق کنید تا برنامه خواب را رعایت کند که این نیازها را برآورده کند. سعی کنید به نوجوان خود به خاطر قابل اعتماد بودن پاداش دهید.
