با رسیدن به 7 سالگی فرزند شما باید برای رفتن به مدرسه آماده شود. رفتن به مدرسه در کودکان، شروع فصلی جدید و جذابی برای آنها است. کودکانی که مدت زیادی در کنار خانواده خود بوده اند و یا دچار اضطراب و مشکلات روحی هستند، معمولاً در این زمان با مشکل مواجه می شوند. در نتیجه والدین باید با برنامه ریزی و آماده کردن فرزند خود، برای شروع این مسیر به او کمک کنند.
چرا کودکان برای آمادگی شروع مدرسه به کمک والدین احتیاج دارند؟
مدرسه احتمالاً اولین دوره ای است که فرزند شما به صورت جدی آموزش دیده و در اجتماع قرار می گیرد. کودک شما باید بتواند هر روز صبح زود از خواب بیدار شده و به مدرسه برود. تکالیف خود را به طور منظم انجام دهد و هر روز از صبح تا ظهر در محیطی دور از خانه و خانواده آموزش ببیند. با همسالان خود تعاملی مؤثر داشته باشد و به درستی تحت تعلیم معلم و عوامل مدرسه قرار بگیرد.
کودکان روحیه بسیار حساسی دارند. برای بعضی از آنها بسیار سخت است که از خانه و مادر خود دور شوند. حتماً همه شما روز اول مدرسه و جشن شکوفه ها را به خاطر دارید. همیشه حداقل یک دانش آموز، در حال گریه کردن بود و نمی خواست از مادر خود جدا شود.
اکثر کودکان از وارد شدن به یک محیط جدید و بیگانه می ترسند. این ترس تا حد زیادی طبیعی است و کودک به کمک والدین خود می تواند از آن عبور کند. اما این موضوع برای برخی کودکان جدی تر خواهد بود. بعضی از کودکان به خصوص آن هایی که دچار وابستگی به والدین و مشکلات روحی هستند، به شدت درگیر اضطراب و ترس می شوند. در این مواقع لازم است والدین با یک متخصص و روانشناس کودکان مشورت کنند.
ترسی که عموم کودکان موقع شروع مدرسه دارند با راهنمایی و کمک والدین به راحتی و در مدت کوتاهی بر طرف می شود. در نتیجه کودک می تواند به درستی در این مسیر قدم بردارد. اما والدین چگونه می توانند برای رفتن به مدرسه کودکان به آنها کمک کنند؟
برای مدرسه رفتن کودک چه کارهایی انجام دهیم؟
برای انتخاب مدرسه مناسب کودک تحقیق کنید.
بخشی از مسئولیت آموزش و آمادگی فرزند شما به عهده خود شماست. اما بخشی از این مسئولیت به عهده عوامل و به خصوص معلمی است که به کودک شما درس می دهد. اگر معلم و به طور کلی عوامل مدرسه ای که کودک خود را در آن ثبت نام می کنید، به روان کودک شما اهمیت ندهند و آموزش را امری ربات گونه در نظر بگیرند، تمام تلاش های شما برای آماده کردن کودکتان بی فایده خواهد بود.
مطمئن شوید که به اندازه کافی و بدون حساسیت های بیجا در مورد مدرسه و معلمان آن تحقیق کرده اید. بعد از شروع مدرسه نیز باید دائماً بررسی کنید که آیا محیط مدرسه با تصورات و تحقیقات شما همخوانی دارد و آیا برای کودک شما مناسب هست یا خیر.
قبل از شروع مدرسه، کودک را با این فضا آشنا کنید.
کودک را به مدرسه ای که قرار است در آن درس بخواند ببرید. تلاش کنید از این روز، یک خاطره خوب در ذهن کودک نقش ببندد و او را برای رفتن به مدرسه مشتاق کند. بهتر است این بازدید، از یک ماه قبل از شروع مدارس انجام شود زیرا کودکان به زمان بیش تری برای وفق دادن خود با شرایط جدید نیاز دارند.
تلاش کنید کودک در این بازدید، با همه جنبه های مدرسه آشنا شود. وظایف معلم، مدیر، معاون و مستخدم مدرسه را برای او بازگو کنید و به او بگویید که در صورت وجود مشکل باید به چه کسی مراجعه کند. تمام بخش های مدرسه را به او نشان دهید. تا کاملاً با محیط مدرسه آشنا شود. هر چه بیش تر کودک، با محیط جدید مدرسه آشنا شود با احتمال کمتری دچار ترس و اضطراب خواهد شد.
کودکان باید از مدتی قبل از شروع مدارس یاد بگیرند که به تنهایی از عهده وظایف شخصی خود مانند غذا خوردن، مواظبت وسائل و جمع کردن آنها، دستشویی رفتن و غیره برآیند. آنها باید یاد بگیرند که چطور در محیطی مانند مدرسه از خود مواظبت کرده و با همسالان خود ارتباط برقرار کنند. کودکی که نتواند با هم کلاسی های خود تعامل داشته باشد به مرور منزوی می شود و این موضوع به تدریج روی علاقه او به درس و مدرسه تأثیر منفی خواهد داشت.
با کودک خود در مورد اهمیت و فواید رفتن به مدرسه صحبت کنید.
با کودک خود صحبت کنید و برای او توضیح دهید که چرا باید به مدرسه برود. چرا باید سواد داشته باشد و چرا باید از فرصت رفتن به مدرسه برای پیدا کردن دوست استفاده کند. در این صحبت بیش تر روی جنبه های مثبت مدرسه رفتن تمرکز کنید نه روی جنبه های منفی مثل بی سواد ماندن.
برای کودک توضیح دهید که قرار است در یک محیط شاد در کنار همسن و سالانش آموزش ببیند و این آموزش زیر نظر معلمانی دلسوز و مهربان انجام می شود. قوانین مدرسه را برایش بازگو کنید تا بداند این محیط نیز مانند خانه قوانینی دارد که همه تلاش می کنند تا به آن پایبند باشند.
اگر کودک شما در برابر رفتن به مدرسه مقاومت می کند، به هیچ عنوان با خشم و عصبانیت با او رفتار نکنید. تلاش کنید با آرامش او را مجاب کنید و اگر نتوانستید از یک مشاور کمک بگیرید. توجه کنید که هم پدر و هم مادر باید با لحن صمیمی و دوستانه کودک خود را راهنمایی کنند. عصبانی بودن یکی از آنها تأثیر صحبت های دیگری را، بسیار کم رنگ خواهد کرد.
کودک خود را برای رفتن به مدرسه تشویق کنید.
علاوه بر صحبت با کودک و آشنا کردن او با محیط مدرسه، والدین می توانند با شریک کردن کودک در خرید لوازم التحریر و لباس و کیف کودک، او را برای رفتن به مدرسه تشویق کنند. همچنین در صورت امکان برای او جشن کوچکی تدارک ببینند تا کودک اهمیت شروع دوران مدرسه را بیش تر درک کند.
امور بهداشتی اولیه را به کودک آموزش دهید.
به کودک خود آموزش دهید که هر دانش آموز باید برای جلوگیری از بیماری از وسایل شخصی خود مانند لیوان و ظرف غذا، استفاده کند. دست های خود را در طول روز با آب و صابون بشوید و برای حفظ سلامتی خود خوراکی هایی که برای او تدارک دیده شده بخورد. کودک باید بداند که چطور از دستشویی عمومی استفاده کند. همچنین ضروری است که آموزش های اولیه مربوط به بهداشت ناحیه تناسلی به او داده شود. تا علاوه بر حفظ سلامتی، کمتر در معرض بیماری هایی که در محیط جامعه وجود دارد، قرار بگیرد.
از مدتی قبل از شروع مدرسه، سبک زندگی کودک را اصلاح کنید.
برخی از کودکان به دلیل مشغله والدین، از سنین پایین تری به مهد کودک می روند و با محیطی شبیه به مدرسه آشنا می شوند. در نتیجه معمولاً هنگام رفتن به مدرسه، کمتر با مشکل مواجه خواهند شد.
اگر کودک شما قبل از شروع دوران مدرسه به مهد کودک برود، احتمالاً ساعت بیدار شدن او منظم خواهد بود. او می داند که بخشی از زمان خود را باید به انجام تکالیف مدرسه اختصاص دهد و به طور کلی تا حدود زیادی با سبک زندگی دوران مدرسه، آشنایی خواهد داشت. اما کودکانی که با این فضا آشنا نیستند و سبک زندگی نامنظمی دارند به آمادگی بیش تری برای شروع نیاز خواهند داشت.
در این شرایط والدین بهتر است برنامه زندگی کودک خود را حداقل از دو ماه قبل از شروع مدرسه، اصلاح کنند. شب ها محیط خانه را برای زودتر خوابیدن کودک آماده کرده و صبح ها با ایجاد شادی و انرژی در خانه، مثل پخش موسیقی مورد علاقه کودک، او را تشویق کنید تا زودتر بیدار شود. به کودک خود کمک کنید تا وعده های غذایی اش را خودش بخورد. به تنهایی وسایل خود را مرتب کرده و در کیف خود جای دهد.
به کودک خود برای مدیریت زمانش در خانه کمک کنید.
بسیاری از کودکان تصوری از زندگی کردن با برنامه ریزی ندارند. آنها تا قبل از مدرسه، هر زمان که می خواستند نقاشی می کشیدند و هر زمان که دوست داشتند تلویزیون می دیدند. اما با ورود به مدرسه زندگی آنها متفاوت خواهد شد. اگر نتوانند تکالیف خود را به موقع انجام دهند، از برنامه آموزشی مدرسه عقب می افتند و این عقب افتادن به تدریج روی روحیه آنها اثر منفی خواهد گذاشت و توانایی هایشان را زیر سؤال می برد.
در نتیجه والدین می توانند با مدیریت زمان کودک در خانه به او کمک کنند تا علاوه بر انجام به موقع و درست تکالیف خود، بخشی از زمانشان را به تفریح اختصاص دهند. همچنین بهتر است برای انجام تکالیف کودک در خانه محل مناسبی مشخص شود. توجه داشته باشید که مدیریت زمان کودک نباید با اجبار باشد، بلکه باید با همفکری او و بیش تر در قالب همراهی و کمک انجام بگیرد.
سخن آخر
شروع دوران مدرسه می تواند یکی از هیجان انگیزترین اتفاقات زندگی کودک باشد. رفتن به مدرسه کودکان فرصتی برای خارج شدن از دایره امن خانواده، تعامل با افراد جدید و تقویت مهارت دوست یابی است. اگر کودک بتواند این مرحله را به درستی آغاز کند، برای کسب مهارت های بعدی به خوبی آماده می شود. در این میان برخی از کودکان هنگام رفتن به مدرسه و دور شدن از محیط خانواده، بسیار مضطرب می شوند. در نتیجه همراهی والدین و حضور آنها هنگام رفتن به مدرسه کودکان، نقش بسیار مهمی در آرامش کودک خواهد داشت.
